Met de onthulling van klimaatonderzoeker Peter Gleick dat hij de Heartland-documenten op illegale wijze verkregen heeft, beginnen de puzzelstukjes van Heartlandgate, denier-gate of hoe je het ook noemen wilt (Heartland zelf noemt het al fakegate), in elkaar te vallen. 

Een week geleden werden acht documenten van het Heartland Instituut online gezet, onder andere bij Desmogblog. Een van de documenten bevatte alle honoraria en vergoedingen van medewerkers van het Heartland Institute. Zo was te lezen in de begroting voor 2012 dat de bekende sceptici Craig Idso, Fred Singer en Bob Carter maandelijkse vergoedingen ontvangen van het Heartland Institute. Zij krijgen die vergoedingen voornamelijk voor het schrijven en coördineren van het NIPCC-rapport dat Heartland uitgeeft.

Het Heartland Institute heeft de afgelopen jaren conferenties georganiseerd waar voornamelijk klimaatsceptici spraken. Bij de eerste en tweede conferentie (in 2008 en 2009 in New York) ben ik als journalist aanwezig geweest. Ik was in die periode bezig met de research voor mijn boek en daarvoor waren het ideale conferenties, omdat ik er diverse klimaatsceptici kon spreken en horen spreken. Ik heb ook Joseph Bast, de voorzitter van het Heartland Institute, enkele malen kort gesproken. Het werd duidelijk dat hij persoonlijk het 800 pagina tellende NIPCC-rapport redigeerde (samen met zijn vrouw). In dat opzicht is hij inhoudelijk veel meer geïnteresseerd in het wetenschappelijke klimaatdebat dan laten we zeggen Rajendra Pachauri, de voorzitter van het IPCC.

Verder kan ik mij goed vinden in de beschrijving die McIntyre geeft over zijn optreden in 2010:

By way of disclaimer, I spoke at the Heartland conferences in 2009 and 2010. In 2010, I was a local celebrity in the wake of Climategate and received a standing ovation when my speech was announced. As part of my remarks, I reminded the audience that, notwithstanding Climategate, many serious scientists were concerned about the impact of global warming on entirely different grounds and urged the audience to view concepts like “fraud” and “hoax” as unhelpful in understanding the issues. (See remarks here). As was observed at the time, I received very tepid one-hand-clapping applause afterwards. The audience liked Monckton much better.

De bezoekers van de conferenties zijn naar ik aanneem voor het overgrote deel Republikeinen en zij zijn vaak wel van mening dat global warming een hoax is en dus vinden ze een provocateur als Monckton inderdaad interessanter dan de nuance van McIntyre. Dat neemt echter niet weg dat de conferenties hun nut gehad hebben. Heartland heeft een leemte gevuld. Klimaatsceptici zijn niet georganiseerd – iets wat Andrew Revkin zelfs opmerkte in de New York Times nadat hij een van de conferenties bezocht had – en het Heartland Institute gaf hen een podium. Bij het IPCC en ook bij grote organisaties als AGU, AAAS en NAS worden sceptici zelden gehoord. Dus in dat opzicht heeft Heartland een nuttige rol vervuld. Heartland heeft telkens weer geprobeerd om ook mainstream klimaatonderzoekers uit te nodigen, maar slechts een onderzoeker (Scott Denning) gaf daar gehoor aan en hij ging tijdens het laatste congres in debat met Roy Spencer.

Ondermijnen
Terug naar de actualiteit. Ik was niet verbaasd te lezen vorige week dat Heartland geld ontvangt van bedrijven. Het zou pas verrassend geweest zijn als bleek dat Heartland zijn geld voornamelijk kreeg van de Amerikaanse overheid. Dat een aantal sceptici betaald worden voor hun bijdragen aan het NIPCC-rapport is ook niet vreemd. Wel schrok ik van een aantal uitlatingen in een confidential memo die eveneens uitgelekt was. Daarin werd gesproken van het ‘ondermijnen’ van het IPCC en ook zou er een curriculum voor scholen worden opgezet om leraren te ‘ontmoedigen’ om wetenschap te doceren. Het zijn uitlatingen die ik niet bij Bast vond passen, maar je kunt natuurlijk nooit zeker weten hoe een denktank achter de schermen over zaken denkt en schrijft.

Elmar Veerman van de VPRO begon mij op twitter onder druk te zetten en ik gaf aan dat het woord ‘ondermijnen’ het Heartland grote schade zou gaan berokkenen. Vele media kraaiden victorie. Na climategate was het nu de beurt aan Heartland om geroosterd te worden. Vooral de Guardian schreeuwde het van de daken. Maar al snel rezen er vragen over de authenticiteit van de confidential memo. Heartland zelf gaf aan dat de memo fake was en Megan McArdle van the Atlantic schreef een uitgebreide analyse waarin ze Heartland in ieder geval daarin gelijk gaf.

Werkelijkheid
Dat was de eerste belangrijke barst in deze rel. Roger Pielke jr merkte op dat blijkbaar de werkelijkheid niet ernstig genoeg is voor sommigen in het klimaatdebat:

More generally, the episode already illustrates much of what has become of the activist wing of the climate science community — Apparently, reality is not good enough, so it must be sexed up. This sort of thing feeds into the worst imaginings of skeptics and blinds them to the fact that there are real issues here despite the frequent over-egging of the pudding.
It will be interesting to see how this develops as it appears that the faker left plenty enough fingerprints to be revealed in due course. The collateral damage is likely to be significant among the media and the overeager blogosphere. Stay tuned.

Dat was al op 16 februari en zijn ‘voorspellingen’ zouden uitkomen. In hetzelfde artikel verwijst Pielke jr al naar een suggestie van Steven Mosher dat Peter Gleick het gedaan zou hebben. Mosher herkende in de memo een nogal typisch gebruik van komma’s en haakjes dat hij herkende van eerdere stukken van Gleick. Ook vond hij het zeer opmerkelijk dat Gleick in de memo genoemd werd. Gleick zelf, die normaal zeer actief betrokken is bij het klimaatdebat, hield zich opvallend stil. Pielke jr besloot het Gleick op de man af te vragen.

Gleick
Sinds gisteravond weten we dus dat Gleick het inderdaad gedaan heeft. Dat wil zeggen hij geeft toe dat hij onder een andere naam een stafmedewerker van Heartland gevraagd heeft om enkele documenten naar hem te sturen. Dat is strafbaar. Hij ontkent echter (nog) dat hij de memo zelf heeft geschreven:

At the beginning of 2012, I received an anonymous document in the mail describing what appeared to be details of the Heartland Institute’s climate program strategy. It contained information about their funders and the Institute’s apparent efforts to muddy public understanding about climate science and policy. I do not know the source of that original document but assumed it was sent to me because of my past exchanges with Heartland and because I was named in it.

Opnieuw Mosher maakt duidelijk dat Gleicks versie dat hij de memo ontving in plaats van zelf schreef vrij onaannemelijk is:

According the Gleick he is sent a document. That document gets most the facts largely correct. Down to the dollars that Singer earned.

So that person has access to the documents. The real numbers. That is how
they can write the document.

And That person decides the best evidence to send Gleick is a memo?
undated, unsigned.. and leaves Gleick to find the supporting documentation?

MAKES NO SENSE, unless that person were trying to trick Gleick, BUT if they were trying to trick him they would have sent him a MORE FAKE document.

A: you have to believe an insider with access to the real docs, sends Gleick the worst evidence.

B: you have to beleieve in a really stupid trickster

C: gleick wrote it.

De memo bevat feitelijke informatie die afkomstig is uit de overige documenten. De persoon die de memo geschreven is beschikte dus ook over de overige documenten. Gleick zegt nu dat hij de memo al in januari per post ontving en dat hij later, door zich uit te geven voor een board member, de overige documenten heeft weten te bemachtigen. Hoe toevallig is het dat hij bij die poging toevallig net die documenten ontving die nodig waren om de memo te schrijven? Waarom zou de veronderstelde insider bij Heartland hem aanvankelijk alleen de memo hebben gestuurd en niet de documenten die nodig zijn om die memo te kunnen schrijven. Het is veel aannemelijker dat Gleick de memo zelf geschreven heeft nadat hij de andere documenten in zijn bezit had gekregen.

Memo
Desmogblog blijft ondertussen volhouden dat alles wat er in de memo staat feitelijk klopt en weigert om die reden in te gaan op het verzoek van Heartland om alle documenten te verwijderen. McIntyre zet helder uiteen dat de memo wel degelijk de werkelijkheid verdraait op een aantal punten:

Although media that were duped by the fake memo have tried to argue that its contents are fully supported by the board documents, in my opinion, numerous claims in the fake memo, including the money quotes that animated so many articles, are readily seen to be unsupported by the unfabricated documents, as well as being untrue.

1. The fake memo stated that Heartland planned to develop a Global Warming curriculum aimed at “dissuading teachers from teaching science”. This damning phrase occurs nowhere in the board documents or elsewhere.

2. The fake memo put the Koch foundation, prominent in climate activist demonology, in a place of particular prominence and stated that it was funding Heartland’s climate programs to the tune of $200,000 in 2011 and that greater contributions were being sought in 2012. In fact, Koch had contributed only $25,000 to Heartland’s Health Care (HCN) program in 2011 and $200,000 was being sought for this program in 2012. (Quite aside from other marks of forgery, it is inconceivable to me that Bast would make this sort of error in a board memo.)

3. The fake memo stated that Heartland was seeking contributions for their climate programs “especially from corporations whose interests are threatened by climate policies”. There is no support for this in the document and it appears to be untrue: the board documents show that Heartland’s climate activities were almost entirely financed by an individual.

4. The fake memo exaggerated the scale of Heartland’s climate programs. It said that they sponsored NIPCC to “undermine” the IPCC (a term not used in the actual documents and a word more characteristic of activist than skeptical literature) and that, additionally, it “paid a team of writers” to produce editions of Climate Change Reconsidered (actual documents – team 0f “scientists”, double-counting the expenditures.

5. The fake memo said that it was “important to keep opposing voices out” of Forbes, which was characterized as having previously been “reliably anti-climate”, but which had now begun “to allow high-profile climate scientists (such as Gleick) to post warmist science essays that counter our own”. There is nothing remotely supporting this assertion in board documents or elsewhere. The anomalous prominence of Gleick (as opposed to the more logical Hansen, Gore or Mann, Jones and the Climategaters) attracted attention in later commentary.

6. The fake memo said that Heartland was coordinating “with external networks (such as WUWT and other groups capable of rapidly mobilizing responses to new scientific findings, news stories, or unfavorable blog posts”, a sort of skeptic answer to the Climate Rapid Response Team of Scott Mandia, John Abraham and Peter Gleick. There is nothing in the actual documents to support this.

7. The fake memo proposed the cultivation of “more neutral voices” such as Revkin and Curry, an idea that surprised both Revkin and Curry and which is not supported in the actual documents.

8. The fake memo gave the impression of “increased” activity in 2012, describing Heartland as “part of a growing network of groups working the climate issues, some of which [they] support financially”, whereas the actual documents showed reduced activity in 2012, as a result of declining funding, with no plans to hold the climate conference that they had sponsored for the previous few years.

Lessen
Een aantal bloggers aan de mainstream zijde hebben gepast gereageerd op Gleicks ontboezemingen. Zo stak Revkin zijn afkeer van Gleicks daden niet onder stoelen of banken:

One way or the other, Gleick’s use of deception in pursuit of his cause after years of calling out climate deception has destroyed his credibility and harmed others. (Some of the released documents contain information about Heartland employees that has no bearing on the climate fight.) That is his personal tragedy and shame (and I’m sure devastating for his colleagues, friends and family).

The broader tragedy is that his decision to go to such extremes in his fight with Heartland has greatly set back any prospects of the country having the “rational public debate” that he wrote — correctly — is so desperately needed.

Maar op Desmogblog wordt Gleick als een held neergezet:

Whistleblowers – and that’s the role Gleick has played in this instance – deserve respect for having the courage to make important truths known to the public at large. Without condoning or promoting an act of dishonesty, it’s fair to say that Gleick took a significant personal risk – and by standing and taking responsibility for his actions, he has shown himself willing to pay the price. For his courage, his honor, and for performing a selfless act of public service, he deserves our gratitude and applause.

Gleick zelf was ironisch genoeg voorzitter van een AGU Task Force on Scientific Ethics. De AGU heeft zijn naam vandaag al meteen geschrapt, zonder daar overigens een mededeling over te doen.

Deze rel is nog (lang) niet voorbij. Het kan bijna niet anders dan dat de komende dagen duidelijk zal gaan worden wie de memo geschreven heeft. Heartland moet gaan beslissen of ze juridische stappen tegen Gleick gaan ondernemen. Maar de opponenten van Heartland zitten ook niet stil. Morgen zou de New York Times gaan onthullen wie de anonieme donor is die al jarenlang meer dan een miljoen dollar per jaar doneert aan de klimaatactiviteiten van Heartland.

Een ding staat echter vast. Gleick heeft het in zijn statement over een rational debate dat zo hoog nodig gevoerd moet worden. Met zijn illegale actie heeft hij daar hoe dan ook niet aan bijgedragen, zoals Ross McKitrick hem nog eens fijntjes in wreef:

PG: I only note that the scientific understanding of the reality and risks of climate change is strong, compelling, and increasingly disturbing, and a rational public debate is desperately needed.

RM: To which end you distributed fraudulent and stolen material in order to provoke derision and hostility against people you disagree with. Spare us the high-minded lectures about the need for rational debate.

 

0 0 stemmen
Artikel waardering