Net als Trouw en NRC besteedde ook de Volkskrant afgelopen zaterdag uitgebreid aandacht aan het naderende IPCC-rapport. Het artikel bericht genuanceerd over de vele hete hangijzers in het huidige klimaatdebat.
Bij het verhaal staat onderstaande grafiek:
Het duurde enige tijd voordat ik helemaal door had wat we hier zien en ik vermoed dat niet veel Volkskrant-lezers de grafiek begrepen zullen hebben. Met de roze balk wordt aangegeven hoeveel opwarming er nog te verwachten is bij een stabiele concentratie van 400 ppm, het huidige niveau. Dat is ongeveer nog 1,2 graden, tenminste volgens de oorspronkelijke auteurs. De grafiek is afkomstig van een paper van de Zwitser Reto Knutti, een prominente IPCC-auteur, die in 2008 een review article publiceerde over klimaatgevoeligheid.
Rob de Vos van klimaatgek,nl wist met een klein rood stipje echter veel meer duiding te geven aan deze ingewikkelde grafiek:
Merk op dat in deze versie 450 ppm als referentie wordt genomen en niet het huidige niveau van 400 ppm, maar dat maakt voor Robs boodschap niets uit. Het rode stipje geeft aan hoeveel opwarming we gehad hebben (0,7-0,8) sinds de start van de industriële revolutie toen het niveau 280 ppm bedroeg. Te zien is dat het rode stipje ongeveer op de curve valt die hoort bij een klimaatgevoeligheid van 1,5 graden Celsius. Recente schattingen voor klimaatgevoeligheid gebaseerd op deze periode (1860-2012) komen ook uit op 1,5 tot 2 graden Celsius.
In het artikel zelf geven de auteurs van de Volkskrant zelf ook al aan dat klimaatgevoeligheid een onderwerp zal zijn “waarop alle ogen gericht zijn”. In hun stuk houden ze nog vast aan de traditionele 3 graden als meest waarschijnlijke einduitkomst. Hun grafiek bevatte echter ‘onbedoeld’ de clou welke kant het werkelijk op gaat met het klimaat.
Verwarrende grafiek inderdaad. Maar jouw commentaar vind ik ook niet erg helder. Bedoel je nu echt dat jij gelooft dat het systeem aarde onmiddellijk in evenwicht is, als het CO2-gehalte verhoogd wordt? Denk je dat we alle opwarming die bij 400 ppm CO2 hoort, nu al zien? Geen serieuze klimaatwetenschapper denkt er zo over. Dus dat het rode stipje buiten die grijze gebieden valt, zegt weinig. Wat de balk aangeeft, is trouwens niet de opwarming die we nog te verwachten hebben, maar de range van de meest waarschijnlijke uiteindelijke gemiddelde temperatuur die bij 400 ppm hoort (van lucht op zeeniveau,… Lees verder »
Is er iets bekend over hoe lang het duurt voordat de CO2 in de lucht de volledige opwarmende werking heeft gedaan? Zo niet, dan wordt het wel heel lastig om voorspellingen te kunnen doen. Is de huidige temperatuur opgewarmd door het CO2 van zeg 1860 tot 1870 en is er dan een vertraging van 140 jaar, of is de opwarming binnen paar jaar gebeurd? Of slaat ’t helemaal nergens op wat ik schrijf?
Na wat heen en weer mailen met mijn fijne ex-collega Maarten Keulemans het volgende, en dit is tevens een antwoord op Elmars en Barts commentaren: De rode stip in de grafiek is nog altijd een beetje verwarrend. De stip geeft aan dat de toename van 280 naar 400 ppm gepaard is gegaan met 0,7/0,8 graden opwarming. Maar aangezien het systeem nog niet in evenwicht is, geeft dit meer een indruk van de TCR dan van ECS. Maar ECS kunnen we nu schatten. De totale toename in forcing sinds 1750 volgens IPCC is 2,3 W/m2. De huidige imbalans (afgemeten aan de… Lees verder »
De atmosfeer reageert in relatief korte tijd op een verhoging van broeikasgassen, bij bufferen in oceanen denkt men in perioden van decennia tot eeuwen. Dus er zit altijd vertraging in de reactie. De in de oceanen opgeslagen warmte komt er uiteindelijk op enig moment ook weer uit, maar wanneer en hoe groot die fluxen dan zullen zijn is onbekend. Verder zijn er uiteraard nog een aantal andere tegenkoppelingen die van invloed zijn op de oppervlaktetemperatuur. Alle secundaire reacties op een stijging van CO2 zijn ongetwijfeld niet lineair, dus het valt te betwijfelen of het verloop van de verwachte klimaatgevoeligheid wel… Lees verder »
De grafiek zou beter te interpreten zijn als op de y-as niet CO2 equivalenten staat maar een jaartal. “Business as usual” oftewel geen omschakeling naar alternatieve energiebronnen betekent bijvoorbeeld 700 ppm ruim voor de eeuwwisseling, rond het jaar 2090. 500 ppm komt overeen met ±2045.
Dat plaatst het m.i. in een wat minder comfortabel perspectief aangezien we zelfs met een lage klimaatgevoeligheid op substantiële opwarming zitten. En het is onwaarschijnlijk dat de oceanen en land dan nog de helft van onze CO2 blijven opnemen, dus waarschijnlijk zijn we al eerder op dat niveau.
Ware het niet dat de hoeveelheid toegenomen co2 voor een vergroening van de aarde heeft gezorg (meer voedsel dus) en daar bij de temperatuur sinds 1998 niet meer is toegenomen. Geen verband dus.
Rob, De atmosfeer reageert naar mijn mening binnen enkele dagen op een verandering. Water massa’s reageren veel langzamer, ik denk dat we hier moeten denken aan vele eeuwen. Water dat bij de polen naar grote diepte zakt doet er soms duizenden jaren over om weer aan de oppervlakte te verschijnen. Ons klimaat heeft vooral te maken met de bovenste paar honderd meter van de oceanen. Nu de PDO in zijn negatieve fase is geraakt zal het poolijs weer snel toenemen tot waarden zoals rond 1980. De grafiek van Knutti is natuurlijk een staaltje gezichtsbedrog, eigenlijk moet je hem spiegelen in… Lees verder »
Dank Marcel en Rob voor jullie antwoorden.
Er schoot me nog een vraag binnen: hebben we enig idee hoe het klimaat was verlopen na 1860 zónder ons CO2?
Het zou namelijk zomaar kunnen zijn dat de temperatuur na 1860 van nature was gaan stijgen en dan zou er een lage gevoeligheid zijn. Maar het zou ook kunnen dat de temperatuur verder was gaan dalen, dan hebben we waarschijnlijk een hogere gevoeligheid, maar toch een kleiner probleem, omdat een gedeelte die daling compenseert. En uiteindelijk moeten we toch weer een ijstijd in gaan, dus die natuurlijke daling zou best kunnen.
@Fulco
De financiering van IPCC is relatief gering en landen zelf moeten auteurs vrijmaken om aan de rapporten te werken. Richard Tol wijst er wel steeds op dat veel onderzoekers willen meewerken aan het IPCC omdat het goed zou zijn voor hun carriere. Tol verwacht dan ook dat er veel weerstand zal zijn om het IPCC op te heffen. Gearriveerde onderzoekers zoals Myles Allen durven zich nu wel uit te spreken tegen nog een rapport. Zij noeten er niet aan denken dat ze nog een keer dat hele proces moeten doorlopen.
@Bart van Oerle Nee dat weten we niet en dat is in feite het klimaatdebat in een notendop: hoe scheiden we het effect van broeikasgassen van andere (natuurlijke) oorzaken. Dan moet je eerst weten hoe het klimaat zich van nature gedraagt, maar dat weten we bij lange na niet precies genoeg. Wat de onderzoekers daarom doen is een model runnen zonder broeikasgassen en dan zeggen dat dat een indicatie is van de natuurlijke variabiliteit. Die variabiliteit in de modellen is echter vrij laag en zo kan de opwarming in de modellen alleen verklaard worden met broeikasgassen, waarna men enthousiast is… Lees verder »
Are you American planning for perfect family
location and destination. The Tube runs till midnight and you will find night buses also which take good
care of every visitor. Apart in the boutique and budget hotels which might be cheap, you are going to be shocked to
comprehend that lots of luxury or upscale class properties furthermore offer their places to remain amenities in a very
affordable cost.