Er is massale belangstelling van de media en de blogosfeer voor de vandaag gepubliceerde Nature-paper van Shang-Ping Xie en Yu Kosaka. De Volkskrant wijdde er vandaag een bericht aan en NRC zal vanmiddag ongetwijfeld volgen. De hoofdconclusie van het artikel is dat het tropische deel van de Pacific (Grote Oceaan, het gebied waar El Niño and La Niña optreden) waarschijnlijk een belangrijke rol heeft gespeeld bij de stagnatie van de mondiale temperatuur in de afgelopen vijftien jaar.
Simpel gezegd komt het erop neer dat er vermoedelijk periodes zijn van enkele decennia waarin El Niño’s domineren gevolgd door een periode waarin La Niña’s de boventoon voeren. Dat laatste zou het geval geweest zijn sinds 1998 met de veelbesproken stagnatie van de mondiale opwarming als gevolg. De auteurs zijn in de paper vrij gedecideerd over hun resultaten: “The simulated global-mean temperature is in excellent agreement with observations, showing that the decadal cooling of the tropical Pacific causes the current hiatus.”
De auteurs haasten vervolgens te zeggen dat deze periode van stagnatie dus weer voorbij zal gaan en gevolgd zal worden door een nieuwe periode van opwarming:
We conclude that the recent cooling of the tropical Pacific and hence the current hiatus are probably due to natural internal variability rather than a forced response. If so, the hiatus is temporary, and global warming will return when the tropical Pacific swings back to a warm state.
Dit is allemaal volstrekt legitiem. De grote zwakte van de paper en vrijwel alle media-aandacht is echter het onbesproken laten van de logische vervolgvraag. Als een periode met blijkbaar grotere La Niña-activiteit de opwarming door broeikasgassen volledig kan platleggen, hoeveel draagt een periode met grotere El Niño-activiteit dan eventueel bij aan opwarming? De paper zwijgt in alle talen over deze toch minstens zo belangrijke vraag. Althans in de tekst. Judith Curry was echter heel alert bij het lezen van de paper, of beter gezegd, bij het bekijken van de figuren en spotte misschien wel de belangrijkste bevinding van de paper in figuur 1b:
Hier is een zogenaamde controle-run te zien. Xie en Kosaka gebruikten een klimaatmodel en legden aan hun model de daadwerkelijk opgetreden temperaturen in de tropische Pacific op. Met die opgelegde oceaantemperaturen en verder de bekende klimaatforceringen (broeikasgassen en aerosolen) kon het model de stagnatie van de laatste vijftien jaar veel beter simuleren (te zien in hun figuur 1a, hier niet getoond). In figuur 1b leggen ze wel de oceaantemperaturen in de Pacific aan het model op maar wordt het model niet gevoed met broeikasgassen en aerosolen. De uitkomst geeft dus een indicatie van de natuurlijke respons van het klimaat. Kijk nu eens goed naar de opwarming in het model (rode lijn) tussen 1975 en 1998, de periode van opwarming die door het IPCC en de meeste klimaatwetenschappers grotendeels aan broeikasgassen wordt toegeschreven. Het opleggen van alleen de zeewatertemperaturen geeft echter al 0,4 graden opwarming in het model!
Met broeikasgassen en aerosolen erbij neemt de opwarming (hun figuur 1a) toe tot ongeveer 0,68 graden in dezelfde periode van 1975 tot 1998. Curry merkt dus terecht op dat de studie suggereert dat meer dan de helft van de opwarming het gevolg van natuurlijke klimaatverandering lijkt te zijn. Dit staat haaks op de belangrijkste conclusie van het vierde en ook het aankomende vijfde IPCC-rapport dat stelt dat tenminste de helft van de opwarming door broeikasgassen komt. Daarom schreef Curry:
Like I said, my mind is blown. I have long argued that the pause was associated with the climate shift in the Pacific Ocean circulation, characterized by the change to the cool phase of the PDO. I have further argued that if this is the case, then the warming since 1976 was heavily juiced by the warm phase of the PDO. I didn’t know how to quantify this, but I thought that it might account for at least half of the observed warming, and hence my questioning of the IPCC’s highly confident attribution of ‘most’ to AGW.
Ik heb Xie en Kosaka gemaild en hen gevraagd te reageren op het blogbericht van Curry. Zodra ik antwoord heb zal ik het hier melden.
Curry schrijft op haar blog: “I’m not sure how good my eyeball estimates are, and you can pick other start/end dates.” Een leuke bezigheid dat kiezen van andere begin- en eindjaren. Ik neem een ietwat grotere periode en ga voor 1958 t/m 2011. POCA-H geeft over deze periode een stijging van circa +0.4 °C en POCA-C een daling en wel met circa -0.2 °C. De natuurlijke variatie over deze periode draagt dus minus 50% bij aan de opwarming. Net het tegengestelde van wat Curry beweert. Dit ‘cherry-pieken’ van Curry (en van mij) lijkt mij niet bepaald de juiste methode om… Lees verder »
Nou Jos, volgens mij is het juist nog veel erger dan Curry beweert. Kijk bijvoorbeeld eens naar het verschil tussen 2000 en 2002. Dat is al een dikke 0,2 graden en de menselijke bijdrage daaraan is hooguit 10%, durf ik te wedden. Bijna volledig natuurlijke opwarming, als dat niet in tegenspraak is met wat het IPCC zegt….
@Jos Hagelaars
terecht punt, zie ook de reactie van Xie in mijn follow-up bericht.
Punt van Curry blijft echter wel staan, interne variabiliteit heeft ook bijgedragen aan opwarming 70s-90s. Over hoeveel dan wel en hoe dan wel zal het laatste woord voorlopig niet gezegd zijn.
Welk deel van de opwarming tussen 1975 en 1998 beschouw jij als antropogeen?
Marcel
Marcel, Je vraagt mij welk deel van de opwarming tussen 1975 en 1998 ik als antropogeen beschouw. Een periode van 24 jaar met een La Nina aan het begin en een El Nino aan het einde. En wat is die opwarming over die periode eigenlijk? Beperk ik me tot de oppervlaktetemperaturen geeft bijv. HadCRUT4 mij een trend van +0.19 ± 0.09 °C/decennium. Een grote onzekerheid en daarover wil je dan een nog onzekerdere uitspraak doen betreffende het % antropogeen. Lijkt me weinig zinvol. Zoals Xie terecht opmerkt, middelt de natuurlijke variatie uit over een langere periode. Neem je bijvoorbeeld de… Lees verder »
Het is verbazingwekkend, dat na meer dan 30 jaar te zijn lastig gevallen (kosten tientallen miljarden) door mensen die beweren (opinies)dat de atmosfeer door mensen verrijkt met CO2 de boosdoener is van 0.8 graden C stijging per meer dan 100 jaar, nu voor de helft of meer verklaart kan worden door een klotsende bak water die tenminste 70 procent van het aard oppervlak omvat. De diepgang van de “klimaat wetenschap” blijft me verwonderen en is dan ook gebaseerd op de dodelijke combinatie van wetenschap en politiek. Het gaat dan in het komende IPCC rapport nr 5 ook niet over wetenschap… Lees verder »
En dan hebben we het nog niet eens over het knoeien met temperatuur data.
Zeg maar hoe je het ‘cherry-pieken’ wil hebben wat betreft de temperatuur op aarde.
http://math.ucr.edu/home/baez/temperature/65Myr.png
Waarom wordt die klotsende bak water dan warmer of kouder op de langere termijn… of ligt dat nu weer aan de zon ?
Misschien werk het broeikas effect ook wel onder water…. (geintje).
Goed punt Fulco want die klotsende bak water kan alleen maar opwarmen door de zon.
http://www.klimaatfraude.info/images/sverdrup.gif