Waarom het IPCC beter kan stoppen

Steve McIntyre heeft een nieuw blogbericht dat duidelijk maakt dat het IPCC weinig geleerd heeft van de affaires uit het verleden (Hide the decline in Climategate bv.) en er beter mee kan stoppen. Het draait om de grafiek hierboven. De grafiek laat zien hoe de verschillende scenario’s uit het AR4 rapport uit 2007 zich verhouden tot de waargenomen temperatuurontwikkeling.

Niks mis mee toch? Inderdaad, helemaal niks mis mee. De grafiek laat op de eerlijkst mogelijke manier zien dat de wereldwijde temperatuur de laatste jaren al buiten de volledige range van de AR4 scenario’s begint te vallen. (De grijze balk eromheen stond niet in AR4 en is een ‘vondst’ van AR5 waarvan de herkomst verre van duidelijk is op dit moment.)

Deze grafiek was opgenomen als Figuur 1.5 in the Second Order Draft van AR5. In de Final Draft die nu is gepubliceerd is de grafiek echter verdwenen. Blijkbaar, concludeert McIntyre, was de grafiek “too inconvenient”. Ik heb alle review comments er op nageslagen, maar geen enkele reviewer adviseerde om figuur 1.5 te verwijderen. Het is dus een beslissing geweest van de auteurs van het hoofdstuk zelf en God mag weten wat er zich achter de schermen heeft afgespeeld.

Wel wees Ross McKitrick er in zijn review op dat de figuur en de bijbehorende tekst niet goed op elkaar aansloten.

Regarding Figure 1.5 and the accompanying text, which apparently focuses only on the AR4 model runs, the same problem arises: the text does not match the diagram. Over the interval shown the observed temperatures are more or less constant and the model projections go upward at an accelerating rate, so that by the end, the observed data are at or below the low end of the range of warming projections. The gray shading is again a mystery. The caption suggests the same definition as in Figure 1.4, but the Figure shows the shading continues into the future, suggesting it is an uncertainty band around model runs, not observations. So it provides no support for the idea that the observations match the models. [Ross McKitrick, Canada]

Dit soort acties maakt duidelijk dat de problemen bij het IPCC onoplosbaar zijn. De auteurs zijn simpelweg niet in staat om een eerlijk beeld te schetsen van de wetenschap als die niet in hun straatje past. In mijn boek stelde ik al dat de enige manier om hier verbetering in te krijgen is om aan ieder hoofdstuk tenminste een of twee “critici” toe te voegen. Mainstreamers en critici kunnen elkaar dan scherp houden.

De reacties op dit voorstel in mijn boek zijn veelzeggend geweest. “Dat zou nooit werken”, is de meest gehoorde, waarmee bedoeld wordt dat samenwerking met “sceptici” als praktisch onhaalbaar of onwerkbaar gezien wordt. Dat maakt echter meteen duidelijk waarom het IPCC beter kan stoppen. Als je teams creëert van “gelijkgestemden” die als het er op aan komt onwelgevallige informatie uit het rapport laten en je tegelijk aangeeft dat samenwerking met critici uitgesloten is, dan is een objectieve assessment over klimaat op dit moment gewoon niet mogelijk.