Vanmiddag geeft Mojib Latif (Leibniz Institute of Marine Sciences in Kiel) een colloquium bij het KNMI. In dit praatje concentreert hij zich op de Atlantic Meridional Overturning Circulation (AMOC).
Latif werd even wereldnieuws toen hij in 2009 op een congres in Geneve zei dat het klimaat nog wel eens tien jaar niet zou kunnen opwarmen. Althans, dat was wat Fred Pearce optekende in New Scientist. Hij heeft het geweten, want hij kreeg onmiddellijk Joe Romm c.s. achter zich aan.
Ik luisterde destijds zijn verhaal terug. Latif is verre van een klimaatscepticus. Hij sprak zelfs de volgende voor mij nog altijd curieuze woorden uit:
We really need good models and everybody who knows me is aware of the fact that I am definitely not one of the skeptics; if my name was not Mojib Latif, my name would be global warming. However, we have to ask the nasty questions ourselves or some other people will do it.
Hij distantieert zich op een overdreven manier van ‘sceptics’ alsof het een enge diersoort zou zijn. Kakkerlakken of zo. Maar goed, het zij hem vergeven, blijkbaar voelde hij zich geroepen om in de stelligste bewoordingen duidelijk te maken dat hij aan de kant stond van de andere sprekers, de invloedrijke Gerald Meehl en Tim Palmer.
Ondertussen is wat hij schrijft behoorlijk ‘sceptisch’. Hieronder volgt een deel van de conclusies van een review paper die hij vorig jaar schreef:
Decadal climate prediction is of socio-economic importance and has a potentially important role to play in policy making. While seasonal prediction is an initial value and centennial climate projections are basically boundary value problems, decadal prediction is a joint initial/boundary value problem.
Thus, both accurate projections of changes in radiative forcing and initialisation of the climate state, particularly the ocean, are required. Although the first promising steps towards decadal prediction have been made, much more work is required. Two problems deserve special attention.
First, a sufficient understanding of the mechanisms of decadal‐to‐multidecadal variability is lacking. The atmospheric response to mid‐latitudinal SST anomalies, for instance, is still highly controversial and future research should treat this as a key topic.
Second, model development is still an issue. One the one hand, state-of-the-art climate models suffer from large biases. On the other hand, they are incomplete and do not incorporate potentially important physics.
Even verderop schrijft hij:
Finally, we need to improve our models. Experience gained from numerical weather and seasonal prediction shows that reduction of systematic bias helps to considerably improve forecast skill. Biases are still large in state‐of‐the‐art climate models. Typical errors in surface air temperature, for instance, can amount up to 10°C in certain regions in individual models. Hotspots in this respect are, for example, the eastern tropical and subtropical oceans exhibiting a large warm, and the North Atlantic and North Pacific generally suffering from a large cold bias. Likewise significant discrepancies to observations exist concerning the variability. Many models, for instance, still fail to simulate a realistic El Niño/Southern Oscillation. Thus it cannot be assumed that current climate models are well suited to realize the full decadal predictability potential.
Latif noemt zichzelf geen scepticus maar als je alle problemen die hij aansnijdt bij elkaar optelt dan moet je wel tot de conclusie komen dat nog met geen mogelijkheid te zeggen is hoe groot de decadal variability is ten opzichte het AGW-signaal en dat is nou net de $64.000 question. Ondertussen geeft hij toe dat de modellen nog grote afwijkingen hebben ten opzichte van het waargenomen klimaat.
Het is heel goed dat Latif een oproep doet aan de klimaatgemeenschap om zelf met de ‘nasty questions’ aan de slag te gaan. De volgende stap is om dan in alle eerlijkheid te zeggen wat dat betekent voor de attributie van klimaatverandering en voor de waarde die we op dit moment kunnen hechten aan projecties met modellen.
Marcel, Dit is wederom een aardige case studie in hoe verschillend er tegen dit soort zaken aangekeken kan worden. Latif zegt heel terecht dat wetenschappers zelf de “nasty questions” aan elkaar en zichzelf moeten stellen. Dan komt er echter een “skepticus” langs de zijlijn die met die nasty questions wegloopt en net doet also die iets betekenen dat ze niet doen (bijv dat global warming niet aan broeikasgassen ligt). Voor zover ik het begrijp hebben Latif’s opmerkingen niet de relevantie die erin probeert te stoppen met je conclusie: “De volgende stap is om dan in alle eerlijkheid te zeggen wat… Lees verder »
Ik ken redelijk wat mensen die kritisch staan tegenover de AGW theorie. Geen één van hen twijfelt aan de evolutie theorie.
Toch heeft iemand uit het AGW establishment weer even een associatie kunnen leggen. Altijd leuk, wie weet blijft er iets hangen. Volgende keer weer een holocaustje?
Tuur,
Als je de ander niet wilt begrijpen doe dan vooral geen moeite.
Beste Bart,
Je bent helaas niet de eerste die ergens in een betoog over AGW sceptici toevallig met een vergelijking met creationisme op de proppen komt. Terwijl het toch niet moeilijk is om hier een neutraal voorbeeld voor te vinden. Moet je wel willen natuurlijk.
Misschien is het voor jou een voor de hand liggende associatie? Of is het echt toeval?
Over begrijpen gesproken; Begrijp je dat het niet prettig is om met creationisten geassocieerd te worden?
Het is ook niet toevallig. De parallelen (in bijv discussie taktiek) zijn legio.
Zoals in “Het staat in het geschrift, dus het is waar, wie anders beweert is een ketter” vs “Het staat in de rapporten van het IPCC dus het is waar, wie anders beweert is een ……”.
Is wel the other way around.
@ Bart, Wat een wonderlijk betoog. Eerst stel je dat Latif terechtstelt dat wetenschappers “nasty questions” niet uit de weg moeten gaan. Maar vervolgens betoog je dat, omdat er mensen zijn (zoals Marcel) die het met elementen van het betoog eens zijn, maar niet het idee overwegen om hun naam in “global warming” te verandern, het ineens heel begrijpelijk dat de nasty questions binnenskamers gehouden worden? Wat is dat voor rare indeling van de wereld in goed en kwaad? Omdat marcel volgens jou een skepticus is, is het beter voor een wetenschapper om geen uitlatingen te doen waar Marcel het… Lees verder »
Mike, Wellicht was ik niet duidelijk, of misschien doe je je best mij verkeerd te bergrijpen. Of allebei. Ik schreef eerder over deze dynamiek op m’n Engelstalige blog (http://ourchangingclimate.wordpress.com/2010/11/23/climategate-lessons-learned/): The animosity towards climate science is even greater than we thought it was. Those who object to the perceived policy consequences of the mainstream scientific view go through great lengths in order to try to discredit the science. This has had an effect on how scientists and their supporters communicate (or not) with the public: Many have gotten afraid for speaking out publicly, while some others have gotten more strident or… Lees verder »
Bart, De toon van deze post is wat genuanceerder. Ik neem aan dat je je eigen werk blogs correct geciteerd heb, want ik heb geen tijd om ze allemaal aan te klikken. Verklaren en begrijpelijk maken van de oorzaken van “circling the wagons” is makkelijk verward met het rechtvaardigen ervan. Vooral ook omdat je je er in je eerste post aan schuldig leek te maken. Dus eerst DOE je het, daarna verklaar je het. Een vreemde misquote, het gebruik vh woord “krampachtig” en dat alles zonder al teveel inhoud. Tenzij Marcels post later was aangepast kan ik jouw teksten met… Lees verder »
@Mike Schepper: “Evolutiebiologen beroepen zich zelden op concensus of ´mainstream science`.” Het spijt me, maar dat doen ze wel. Net als klimaatwetenschappers wijzen ze erop dat er een grote consensus bestaat binnen de biologie over de evolutietheorie en dat de paar creationistische wetenschappers (zoals Behe of Baumgardner) een uitzondering vormen op deze consensus. Vervolgens leggen ze ook uit hoe het wel zit, maar dat doen klimaatwetenschappers ook. “Project Steve” is, al is het in zekere zin een ludieke actie, in feite één groot beroep op de consensus. Het bewijs dat je geeft voor DNA verwantschappen stoelt niet op een enkel… Lees verder »